Από την απαρχή έως την παγκόσμια αναγνώριση ως UNESCO.

Στις αρχές του 20ού αιώνα ο Eusebi Güell ανέθεσε στον Γκαουντί μια αποκλειστική κηπούπολη εμπνευσμένη από το αγγλικό κίνημα Garden City.
Στόχος η ένωση φύσης–αρχιτεκτονικής–πολεοδομίας σε ενιαίο ορίζοντα Βαρκελώνης.

Ο εύπορος προστάτης οραματίστηκε ουτοπική κοινότητα για την ελίτ.
Ο Γκαουντί σχεδίασε 60 πολυτελή οικόπεδα με κοινόχρηστους χώρους.

Καινοτόμος μηχανική και καλλιτεχνικός πειραματισμός.
Εμπορική αποτυχία – μόνο δύο σπίτια τελικά χτίστηκαν.

Μοντερνισμός με οργανικές φόρμες και trencadís ψηφιδωτά από ανακυκλωμένα κεραμικά.
Κρήνη δράκου, Hypostyle Hall, κυματιστό κάθισμα δείχνουν σύνθεση τέχνης–φύσης–λειτουργίας.

Το 1906 αγόρασε ένα από τα δύο σπίτια και έμεινε έως το 1926.
Σήμερα μουσείο με έπιπλα και σχέδια.

Κάθε στοιχείο αντικατοπτρίζει γλώσσα συμβόλων: θρησκεία, μύθος, καταλανική συνείδηση.
Μίμηση φυσικών μορφών – δέντρα, σπηλιές, ζώα – ενοποιεί τοπίο και αρχιτεκτονική.

Μετά τον θάνατο του Güell προσφέρθηκε στον δήμο το 1922.
Άνοιξε επίσημα στο κοινό το 1926.

Εκτεταμένες εργασίες για διατήρηση ψηφιδωτών και δομών.
Έμφαση σε βιωσιμότητα και προσβασιμότητα.

Ενσωμάτωση το 1984 στα έργα Γκαουντί.
Παγκόσμιο σύμβολο δημιουργικότητας.

Από ήσυχο πάρκο σε κορυφαίο αξιοθέατο.
Διαχείριση ροής & προστασία περιβάλλοντος.

3D χαρτογράφηση, εικονικές περιηγήσεις, επαυξημένη πραγματικότητα.
Στόχος σύνθεση καινοτομίας με προστασία.

Επιρροή σε παγκόσμια τέχνη και αρχιτεκτονική.
Ταυτισμένο με τη Βαρκελώνη.

Προτεινόμενα βιβλία, άρθρα, επίσημες ιστοσελίδες.
Εμβάθυνση στην ιστορία και σημασία.

Στις αρχές του 20ού αιώνα ο Eusebi Güell ανέθεσε στον Γκαουντί μια αποκλειστική κηπούπολη εμπνευσμένη από το αγγλικό κίνημα Garden City.
Στόχος η ένωση φύσης–αρχιτεκτονικής–πολεοδομίας σε ενιαίο ορίζοντα Βαρκελώνης.

Ο εύπορος προστάτης οραματίστηκε ουτοπική κοινότητα για την ελίτ.
Ο Γκαουντί σχεδίασε 60 πολυτελή οικόπεδα με κοινόχρηστους χώρους.

Καινοτόμος μηχανική και καλλιτεχνικός πειραματισμός.
Εμπορική αποτυχία – μόνο δύο σπίτια τελικά χτίστηκαν.

Μοντερνισμός με οργανικές φόρμες και trencadís ψηφιδωτά από ανακυκλωμένα κεραμικά.
Κρήνη δράκου, Hypostyle Hall, κυματιστό κάθισμα δείχνουν σύνθεση τέχνης–φύσης–λειτουργίας.

Το 1906 αγόρασε ένα από τα δύο σπίτια και έμεινε έως το 1926.
Σήμερα μουσείο με έπιπλα και σχέδια.

Κάθε στοιχείο αντικατοπτρίζει γλώσσα συμβόλων: θρησκεία, μύθος, καταλανική συνείδηση.
Μίμηση φυσικών μορφών – δέντρα, σπηλιές, ζώα – ενοποιεί τοπίο και αρχιτεκτονική.

Μετά τον θάνατο του Güell προσφέρθηκε στον δήμο το 1922.
Άνοιξε επίσημα στο κοινό το 1926.

Εκτεταμένες εργασίες για διατήρηση ψηφιδωτών και δομών.
Έμφαση σε βιωσιμότητα και προσβασιμότητα.

Ενσωμάτωση το 1984 στα έργα Γκαουντί.
Παγκόσμιο σύμβολο δημιουργικότητας.

Από ήσυχο πάρκο σε κορυφαίο αξιοθέατο.
Διαχείριση ροής & προστασία περιβάλλοντος.

3D χαρτογράφηση, εικονικές περιηγήσεις, επαυξημένη πραγματικότητα.
Στόχος σύνθεση καινοτομίας με προστασία.

Επιρροή σε παγκόσμια τέχνη και αρχιτεκτονική.
Ταυτισμένο με τη Βαρκελώνη.

Προτεινόμενα βιβλία, άρθρα, επίσημες ιστοσελίδες.
Εμβάθυνση στην ιστορία και σημασία.